Traditiegetrouw is oktober wereldwijd Buy Nothing New maand . Ik heb er ieder jaar over gelezen, maar nooit de behoefte gehad om mee te doen, aangezien ik in alle andere maanden ook vrijwel al onze spullen tweedehands aanschaf (of krijg, of maak).
Maar sinds de laatste verjaardag in huis (september), was ik de ‘bende’ zo zat dat ik sindsdien geen voet meer in een kringloop heb gezet en alle andere winkels nog meer dan normaal heb ontweken. Dus eigenlijk was het voor mij meer een ‘Buy Nothing’ maand.
De tijd die over bleef heb ik zoveel mogelijk gestoken in de spullen die ik al had.
Er beter op passen bijvoorbeeld.
Ze gebruiken!
Opruimen.
Of juist weg doen.
Een aanrader!
Ik ruimde eindelijk de garage eens flink op en kwam tot de conclusie dat ik zonder tuin, hobby’s, dieren en kinderen een vrijwel lege garage zou hebben. Dan toch liever vaker opruimen…
Ik maakte hoesjes voor oude kussentjes, met stof uit mijn overvolle stoffenkast en ritsen die ik al eens meenam uit de kringloop en was zo weg van de stof dat ik er ook een slabbetje van maakte voor onze kleinste bandiet.
In ons berghokje maakte ik planken waarbij ik zoveel mogelijk materiaal gebruikte dat al op zolder lag (20 verschillende steunen bijvoorbeeld).
Ik zocht alle kleding uit, gaf een paar zakken vol aan een goed doel en repareerde enkele achterblijvers.
We kochten via marktplaats een goede tv kast (en een nieuwe tv, oei dan was ik toch hard gezakt voor de uitdaging, als ik die was aangegaan, maar we gingen er meteen zo’n twintig jaar op vooruit!) zodat er één grote en twee kleine kastjes weer weg konden.
Ik zeemde alle ramen en kozijnen eens van binnen en buiten (ja, excuses dat is noemenswaardig in mijn huishouden), reanimeerde (met potgrond, water en flinke gesprekken) kamerplanten en probeerde ze te vermenigvuldigen.
Buiten stak ik energie in de moestuin voor volgend jaar. We kregen een paar pallets met oude stenen en ik haalde via marktplaats een partij (veel te zware! Ai, mijn rug) borderranden (hierover later meer).
Ik liet de bibliotheekpasjes van mijn meiden heractiveren en we zijn sindsdien al twee keer geweest.
En zo was er (in ieder geval gevoelsmatig) veel meer tijd en rust voor zaken die meer voldoening geven dan het kopen van spullen, fijn!
Als pakjesavond niet voor de deur had gestaan, kwam ik de rest van het jaar niet meer in een winkel!