Twee jaar geleden maakte ik voor het eerst zelf vlierbloesemsiroop.
Van de overhangende vlier van de achterburen.
Vooraf had ik uitvoerig online onderzoek gedaan naar de vlier en recepten en daar uiteindelijk een recept/handleiding voor mijzelf van gemaakt waarmee ik het beste uit de voeten kon (minste gedoe, beste resultaat).
Het recept kwam op mijn blog met allerlei do’s en don’ts.
Ik moest eerlijk gezegd nogal wennen aan de vrij specifieke smaak en zo kwam het dat ik de blogpost die samen met het oude blog is verdwenen nog niet had gemist.
Tot voor kort…
De buurvlier rook zo lekker tijdens het grasmaaien en het brouwen zelf is bijzonder Hygge (net toegevoegd aan mijn woordenschat, vandaar).
Omdat ik geen idee meer had hoe ik de siroop destijds had gemaakt ging ik voor een ander recept wat neerkomt op: gelijke hoeveelheid water en suiker aan de kook brengen. Vlierbloesemschermen (in het geheel!) in een pot met schijfjes citroen, het suikerwater er op gieten, afdekken en 24 uur laten staan. Daarna door een theedoek in gesteriliseerde flessen gieten. Voor de houdbaarheid kan er ook citroenzuur bij maar omdat ik geen zin had om uit te zoeken waar ik dat kan kopen, bij deze een andere verklaring: de flessen zijn vast snel leeg of weggeven.
De kinderen zouden deze week een flesje aan de juf geven en toen zag ik het: schimmel!
Ik denk dat het komt door de flesjes die ik nog had van de vorige keer, dat zou kunnen verklaren waarom ze er bij de Welkoop ook losse dopjes bij verkopen… Die had ik ook uitgekookt, maar er zit een soort karton in waardoor ik inmiddels vermoed dat ze niet geschikt zijn voor hergebruik.
Balen!
Want deze keer vond ik de siroop wél echt lekker. Een dun laagje siroop met ijskoud water (en een blaadje munt als ik helemáál hip op ons eigen terras wil zitten) op een warme dag, heerlijk!
Gelukkig kwam de vlierbloesem hier in het Noorden wat laat op gang en zaten er deze week nog steeds bloemen in. Niet ideaal want het meeste stuifmeel was al gevlogen, maar ik kon het niet laten om een nieuw voorraadje te maken.
Deze keer in nog kleinere flesjes (250 ml, makkelijker uit te koken) die ik (met extra doppen!) bestelde bij brouwland (niet klikken als je er geen nieuwe hobby’s bij wil).
Als extra voorzorgmaatregel goot ik het mengsel na 24 uur door de fijne zeef met schone theedoek in een pan en bracht het nog even aan de kook. Daarna weer door een andere schone theedoek in de trechter in de uitgekookte flesjes die ik daarna op de kop zette net zoals je bij bijvoorbeeld zelfgemaakte jam doet. Ik geloof dat de hitte de overtollige lucht dan uit de dop perst. Bijkomend voordeel is dat door de extra keer zeven de siroop er nu echt heel mooi uit ziet.
Nu dit toch al een veel te lang verhaal geworden is, hier ook nog even de gebruikte hoeveelheden:
900 ml water
750 gr. suiker
2 citroenen, de rasp van de ene in het bloemenmengsel en daarna beide in schijfjes toegevoegd
Precies genoeg voor 5 flesjes!
De hoeveelheid suiker is experimenteel, voor de houdbaarheid maakt het denk ik niet uit, ze zijn immers snel op of weg.
Hier zijn ze dan!
Vlierbloesemsiroop 2017 2.0:
Readkapke 
Een gedachte over “Vlierbloesemsiroop 2017 2.0”