Tuinpraat

Door de zwangerschap had ik mijn tuinverwachtingen dit jaar zo laag mogelijk gehouden.

Zaaien wat ik al heb (haha), doen wat ik kan en loslaten wat niet lukt.

En dat gaat wonderwel!

Het is zelfs zo dat de tuin een bijzonder positieve bijdrage levert aan deze zwangerschap. Wanneer ik misselijk ben is het fijn om even buiten te zijn. Na een drukke dag knap ik meer op door even in de stilte van mijn tuintje te rommelen dan onderuit voor de tv te liggen.

En de kindjes spelen prettiger als ik ook wat omrommel (ook al is dat soms in slow-motion) in en om huis.

De planten in de kas staan er nog gezond bij;

En het vak voor de bijen dat ik dit jaar heb toegevoegd is een wild en kleurrijk geheel vol leven:

De slakken laten mijn sla momenteel even met rust en de tuinbonen gaan ook nog goed (na voor de derde keer opnieuw gezaaid te hebben, de planten werden steeds opgegeten door..?);

We aten al een paar keer snijbiet, courgettes, radijsjes, rabarber, sla, heeeel veel aardbeien en net zag ik ineens een paar augurken liggen, die grootste lag iets te goed verstopt…

Nu eerst maar even uitzoeken hoe ik die augurken inmaak, want er komen nog veel meer aan!