Mijn domeinnaam moest verlengd worden. Hét moment om de boel eens te heroverwegen. Zeker op zo’n weinig levendig blog als dit…
Gelukkig was ik er al snel over uit dat ik dit online plekje graag wil houden. Tegelijkertijd heb ik momenteel écht te weinig tijd om te bloggen. Ik kan over het algemeen heel veel dingen met kleine kinderen om mij heen, maar computeren is daar niet één van…
Aangezien dat niet iets is wat op korte termijn gaat veranderen zit er niets anders op dan mij er bij neer te leggen dat dit voorlopig een nogal saai en weinig origineel blog blijft. Ik realiseer mij ineens dat dit een terugkerend thema aan het worden is, dus ik hou er maar weer over op!
Iets creatiefs dan.
Soort van.
We hadden afgelopen week een kinderfeestje te vieren. Onze oudste dochter was negen jaar geworden en mocht daarom 9 kinderen uitnodigen. Tja.. dat zijn van die dingen waar je bij een oudste tegenaan loopt? Met ons eigen vijftal erbij heb je dan wel meteen een hele club! En met een klas van 38 zul je hoe dan ook kinderen moeten teleurstellen..
Gelukkig was het de mooiste dag van 2019 (tot dan toe) en konden we lekker naar buiten!
Het feestje begon direct na schooltijd en begon ook vanaf daar met een speurtocht. Een hartjesspeurtocht wel te verstaan, want het was Valentijnsdag.
De eerste aanwijzing kregen ze van mij in een envelop. En wees naar een plek waar een picknickmand verstopt lag. Gevuld met een fles drinken, bekers en bakjes met cupcakes.
Aangezien het zulk mooi weer was en de kinderen behoorlijk.. ehm.. uitgelaten waren, bedacht ik ter plekke nog een spelletje: ik wees een valentijn aan die de anderen moest tikken, wie getikt was, moest de hand van de valentijn vasthouden en dan meehelpen tikken. Zo ontstond er een steeds langere sliert van tikkers.
Vervolgens kregen ze nog een envelop en vanaf daar wees de tocht zich vanzelf, om uiteindelijk thuis aan te komen, waar de cadeautjes nog uitgepakt moesten worden.
Ik had ook nog een ‘knutsel’ voorbereid omdat we het doorgaans niet zo treffen met het weer bij deze jarige en daar was nog net genoeg tijd voor, maar ik had net zo goed de speurtocht nog een stukje op kunnen rekken om het ook een fijn feestje te kunnen laten zijn!
Tijdens de bouw van ons huis werd er een keer materiaal geleverd waar een heleboel MDF plaatjes als verpakkingsmateriaal tussen zat. Mijn man was zo lief om ze voor mij te bewaren en ze zijn inderdaad al een aantal keren van pas gekomen. Ditmaal zaagden we er houten plaatjes van om er bloemenpersjes van te maken. Ik kwam op dit idee omdat ik er onlangs één tegenkwam bij de Hema en dat was toch een soort jeugdsentiment.
In eerste instantie had ik bedacht dat de meiden ze ook zelf in elkaar moesten zetten om ze ook eens iets van techniek mee te geven, maar gelukkig was ik daar tijdig op terug gekomen, dat had namelijk te veel tijd gekost! Ook de vulling: twee kartonnetjes (uit dozen) en een aantal gekleurde velletjes vloeipapier (hema), had ik er van te voren al ingedaan.
Het enige wat overbleef om te doen was ontwerpen en verven en daar waren ze al met al wel eventjes zoet mee. Ik had trouwens ook een aantal A4’tjes geprint met voorbeeldjes van lettertypen en eenvoudige afbeeldingen.
Van het eindresultaat heb ik helaas geen foto meer gemaakt, maar ze waren allemaal hartstikke leuk!
Bij het naar huis gaan had ik voor ieder een roos met daaraan een pakje bubblegum, het eind van weer een geslaagd kinderfeestje!
